પલક જાની

જન્મના એક મહિના પહેલા બાપાએ નકકી કર્યુ કે છોકરો થશે તો નામ હશે "કંદર્પ" અને છોકરી થશે તો "કલ્પના"..માતૃશ્રીને આ નામો સાથે વાંધો હતો એટલે એમણે બીજા બે નામો નકકી કરી નાખ્યા "વિકાસ" અને "ધરા"...
છેલ્લે બંને એ નકકી કર્યુ કે સગાવહાલા અને મિત્રોમાં પુછીને નકકી કરવું..બાપાના બોસે કહયું કે "મિલન" સરસ નામ છે..તો માતૃશ્રીની બહેનપણી એ કહયું કે "મૃગાંક" જેવું કોઇ નામ નહી...અંતે બાપાએ ગુગલમાં શોધ ચલાવી અને માતૃશ્રીએ ઓટલા પરીષદમાં...પણ જન્મના છઠ્ઠા દિવસે વિધિ પ્રમાણે ફોઇબા એ કોઇ વિચિત્ર નામ આપી દિધું.બસ આ રીતે સરકારી હોસ્પિટલોમાં ભટકતા દર્દી ની જેમ ભટકતું નામ મળી ગયું..પછી શરુ થયો ખેલ એ નામને ટકાવી રાખવાનો..જન્મના દાખલામાં,સ્કુલમાં,કોલેજમાં,ઓફિસમાં,કંકોત્રીમાં,રેશનકાર્ડમાં અને છેલ્લે ડેથ સર્ટીફિકેટમાં..જે ખરેખરતો ફોઇબાને ચા પિધા વગર આવેલો એક વિચાર જ હતો અને જીવનભરનો સંઘર્ષ એ ફોઇબાના ગતકડાંને સાચવી રાખવામાટે નો હતો...
આપણા ભગવાનોના નામ પાછળ એક કથા છુપાયેલી હોય છે કદાચ એમના ઉમદાગુણોની કથા....કદાચ ગુણ પ્રમાણે આપણા નામ હોત તો કેટલાય મકાનોની બહાર શ્રીનાલાયક, શ્રી હલકટ અને શ્રી ઇષાઁળૂઓની તકતીઓ લટકતી હોત...
-પલક જાની